ปิดเทอมแรก(ปีสี่)

ติดเกมส์ในเฟซบุ๊ค เลยไม่ได้มาเขียนบล็อคเลย
ปีสี่แล้วก็งานเยอะด้วย มีไปทริปอีกสองวิชา
เทอมแรกมีอะไรเกิดขึ้นมากมายในชีวิต
เพื่อนที่เริ่มสนิทสนม คุ้นเคย รู้จัก ตอนเข้าเอก ก็เริ่มรู้จักนิสัยที่แท้จริงตอนปีสี่นี่แหละ!!!
ทำให้รู้เลยว่า "อย่ามองคนที่ภายนอก เพราะบางทีเขากำลังสร้างภาพ"
อะไรก็ปิดไม่มิด อย่างมาตอแหล 555+

เกรดเทอมนี้ยังไม่ออก รออยู่ๆ
ช่วงนี้ก็ทำงานให้ภาค ทั้งจัดนิทรรศการงานเปิดบ้านมหาวิทยาลัยที่ศูนย์ศิลป์
และอีกงานที่กำลังจะถึง คือ งานสัมมนานักศึกษาภูมิศาสตร์ทั่วประเทศ
ซึ่งมหาวิทยาลัยเป็นเจ้าภาพ ทำให้มีงานต้องทำเยอะเลย

เด๋วมาเขียนใหม่ เริ่มคิดไม่ออกหล่ะ - -*

ผู้หญิงร้าย ผู้ชายรัก

27 มีนาคม 2552
วันเปิดตัวหนังสือผลงานแปลเล่มแรกของพี่แมร์
Why men love Bitches?
"ผู้หญิงร้าย ผู้ชายรัก"
เป็นหนังสือ best seller ในอเมริกา
ซึ่งพี่แมร์ได้รับการติดต่อให้แปล จากที่อ่านอยู่แล้ว และไปพูดในรายการคลับ Friday
คลื่น Green Wave 106.5 FM
ทางสำนักพิมพ์ We learn ที่ซื้อลิขสิทธิ์มา ก็ติดต่อมาหาพี่แมร์
เพราะฟังคลื่นกรีนเวปพอดี อะไรจะประจวบเหมาะขนาดนี้


วันนี้ลาฝึกงานเพื่อไปงานโดยเฉพาะ เพราะเพื่อนที่ฝึกด้วยกัน
ลาไปทำเรื่องเอกสารขอหยุดการฝึกงานก่อนที่มหาวิทยาลัย
เลยได้โอกาสพอดี ทีแรกกะว่าจะลาครึ่งวัน
เพราะงานเริ่มบ่ายโมง แต่คิดไปคิดมาก็เลยลาทั้งวันดีกว่า ไหนๆก็ไหนๆแล้ว
แถมเพื่อนก็พยายามบอกว่าก็ลาทั้งวันเลย เออ...จริงๆ
เข้าทางฉันพอดี 555+

ช่วงเช้าก็อ่านหนังสืออยู่ห้อง ชิล ชิล...
จากนั้นก็อาบน้ำ แต่งตัว เตรียมมุ่งหน้าสู่ศูนย์สิริกิตต์
นั่งรถเมล์ฟรีไปลงเซ็นทรัลลาดพร้าว แล้วไปขึ้นรถไฟฟ้าใต้ดิน
สถานีพหลโยธินถึงศูนย์สิริกิตต์ ค่ารถไฟฟ้าสามสิบสี่บาท
ตั๋วผ่านเป็นเหรียญดำๆ
ส่วนรถไฟฟ้าเป็นบัตรแข็งๆหน่อยๆ
กว่าจะถึงผ่านหลายสถานีมาก เข้าใจหล่ะว่าไกลจริงๆ
นั่งรถเมล์กี่ชาติกว่าจะถึงเนี่ย รถก็โค-ตระติด

ไปถึงประมาณเที่ยงครึ่งก็เดินหาเวทีที่เปิดตัวหนังสือ
ไปถึงหาไม่เจอก็ไปถามตรงบูทให้ความช่วยเหลือ
ในที่สุดก็เจอ ไปถึงก็เจอเหล่าพี่น้องแฟนคลับมานั่งรออยู่แล้ว
แต่ทุกคนใส่เสื้อขาว นัดกันมาก็ไม่บอก เราเสื้อน้ำตาลไปเลย ก็เค้าไม่รู้นิ
โดนกดดันเล็กน้อย ทำไมไม่ใส่เสื้อขาวมา ใครจะไปรู้ล่ะ เนอะ!!
ดีที่คนต่อๆมา ก็ใส่หลากหลายสีมา เลยมีเพื่อนหน่อย
เฮ้อ...เกือบกลายเป็นแกะดำซะแร้ววว...

พอถึงเวลาก็ไปจับจองที่นั่งกันหน้าเวที อิอิ...
ทีแรกก็ไม่กล้าเข้าไปนะ กลัวๆ ไมนั่งหน้าอย่างนี้หล่ะ
กลัวโดนถ่ายออกทีวี แต่ดีที่ในที่สุดก็รอด แต่เวปมาสเตอร์เรากับโดนัทโดนเต็มๆ
เห็นชัดเจนเลยทีเดียว ดังกันใหญ่แล้วนะ 555+

เลทนิดหน่อย ในที่สุดพี่แมร์ก็มา
ออกมาก่อนพิธีกร เพราะพิธีกรยังมาไม่ถึง รถติด
ส่วนพี่แมร์นั้นก็นั่งรถมอเตอร์ไซด์มา เพราะกลัวไม่ทัน
พี่แมร์ก็พูดรอแขกรับเชิญกับพิธีกร
ถึงที่มาที่ไปของหนังสือ
ภาพรวมเนื้อหาภายในเล่ม แต่ขอบอกว่าอ่านจบแล้ว
สนุกมาก อ่านแล้วอยากเป็นสาวร้าย หะหะ
แต่ร้ายอย่างมีระดับ ร้ายแบบดูดี ร้ายแล้วผู้ชายหลง ผู้ชายรัก

จากนั้นพิธีกรก็มา คือ ฟลุค เกริกพล
พูดคุย แซวกันไปสักพัก แขกรับเชิญก็มา
ได้แก่ แพง วุ้นเส้น เมย์(พิช) และเป้ย(แอ๊บแบ๊วมาก)
พูดคุยกันอย่างออกรส สนุกสนานเฮฮากันไป
เสียงพี่แมร์ดังกว่าคนอื่นมาก
ขนาดปรับไมค์ให่คนอื่นแล้ว แต่ยังไงเวลาพี่แมร์พูดไมค์ตัวไหนก็จะดังกว่าใครเพื่อน




พูดคุยบนเวทีเสร็จก็มีการมอบดอกไม้และยืนให้ถ่ายรูป
น่ารักๆวันนี้พี่แมร์มาในชุดแดง แรงฤทธิ์ ^^
จากเวทีก็ลงมาข้างล่างให้สัมภาษณ์นักข่าวต่อ
ไม่รู้พูดอะไรกันบ้าง เพราะไม่ได้ไปยืนฟัง
คนเยอะแยะ ขี้เกียจเข้าไปยืนฟัง แต่รู้ว่าพูดนานมาก
สัมภาษณ์รวมเสร็จ ก็แยกมาสัมภาษณ์แบบเดี่ยวๆ ก็บแต่ละสำนักอีก
เฮ้อ...เหนื่อยแทนจริงๆ สาวฮ็อตก็อย่างนี้แหละเนอะ

จากสัมภาษณ์ก็เดินไปเซ็นหนังสือที่บูทเคล็ดไทย โซน P02 ชั้นล่าง
ติดกับบันไดเลื่อน บูทนี้เป็นบูทประจำของพี่แมร์ มาทุกปี
พวกเราบรรดาแฟนคลับก็ไปนั่งรอใต้บันไดเลื่อน ที่เหมาะพอดี
ใครมีกล้องก็ไปถ่ายรูป ใครไม่มีอะไรทำก็นั่งเล่น(เค้าเอง)
นั่งเฝ้าของ รอพี่แมร์กลับ
พอห้าโมงเย็น พี่แมร์ก็กลับ ดูท่าทางแล้วเหนื่อยมาก
ไหนจะต้องมาหัวเสียกับคนขับรถอีก
เพราะหาที่จอดไม่ได้

ทีนี้ต้องวิ่งกันอีกที เพราะพี่หมูคนขับรถไปจอดรอตรงหลังเวทีสัมมนา
ก็ต้องเดินฝ่าฝูงชนที่กำลังเดินเลือกซื้อหนังสือกันอย่างเพลิดเพลิน
ใครเจอพี่แมร์ก็ "เฮ้ยๆ กาละแมร์" หน้าตาเหรอหลากันทั้งนั้น
ส่วนพวกเราก็ติดสปีดที่เท้า พยายามเดินให้ทันเจ๊

ส่งเสร็จพวกเราก็ไปกินข้าวกัน ส่วนบางคนก็ขอแยกย้ายกลับก่อน
เพราะค่ำแล้ว บางคนมาไกล
เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปหมู่ KFC

หลังจากกินข้าวกันเสร็จก็แยกย้ายกัน
ส่วนเค้ากับเกตุยังไม่กลับ ไปเดินหาซื้ออินฯที่พี่แมร์ลงปก
กับที่ลงในคอลัมภ์เล่มใหม่
โอ๊ย...น่ารักจริงๆ
แล้วทำให้เกิดกิเลสอยากได้ Canon G10 อีก
น่าซื้อๆ เก็บตังค์กี่เดือนถึงจะได้เนี่ย??
ไอพอดก้ยังไปไม่ถึงไหน กิเลสเกิดตลอดเวลา
ความอยากได้ไม่มีที่สิ้นสุด ไม่รู้เมื่อไหร่จะหมดสักที
ได้อันนี้แล้ว ก็มีของสิ่งใหม่ที่อยากได้มาเรื่อยๆ คนเรา

ไปงานหนังสือครั้งนี้ก็เจอกับเพื่อนตั้งสามคนแหนะ
แป้งดำ(เพื่อนสมัยมัธยม) ศาและทิพย์(เพื่อนมหาลัย) ดีใจจัง ^^

ได้หนังสือที่อยากได้ครบแล้วก็ชวนกันกลับ
ขากลับก็ใช้บริการรถไฟฟ้าใต้ดินเช่นเดิม ขากลับคนเยอะกว่าขามาอีก
แทบจะไม่มีที่ว่างให้หายใจ
มองไปทางไหนก็มีแต่คนๆทั้งน้าน...


วันนี้ประทับใจที่ได้เจอเคเอฟซีทุกคน เพื่อนๆ
และที่สำคัญคือพี่แมร์
แถมได้เจอดาราตั้งหลายคนแหน่ะ
แต่เห็นแล้วก้เฉยๆนะ ไม่กรี๊ดกราดมากเท่ากับเจอพี่แมร์
ทำไมไม่รู้เหมือนกัน ก็คงเพราะชอบและรักไปแล้วมั้ง??

...เธอทำให้ฉันคิดถึงแต่เธอ...

Meeting KFC

10/03/2009

ไปมิตติ้งกะสมาชิกแฟนคลับพี่แมร์

นำขบวนโดยพี่เอ๋ย เวปมาสเตอร์ คนเก่งของเรา

หน้าเวปโฉมใหม่เริ่ดๆ

ไปเยี่ยมชมได้ที่ www.kalamare.com

รวมสมาชิกที่ไปวันนี้ทั้งหมด 13 คน ลัคกี้นัมเบอร์ ^^

โปรแกรมหลักๆที่เราไปทำกันนั่นคือดูหนัง "ความจำสั้น แต่รักฉัน(พี่แมร์)ยาว"

ก่อนดูหนังก็มีกินข้าว แต่เราไปไม่ทัน

เพราะไปสายเอง (รู้สึกผิดมากมาย ให้เขารอ ฮื่อๆ) ขอโทษทุกคนด้วยน้า...

ดูหนังนั่งข้างลูกเกตุ

หนังก็สนุกดีนะ เสียดายจบเร็วไป อยากให้มีต่อ

ช่วงซึ้งๆ อินจนแอบน้ำตาซึม

คู่ลุงจำรัสกะป้าสมพิศ(จำรัส)น่ารักที่สุด

อยากมีคู่ที่น่ารักอย่างนี้จัง คงปลื้มเป็นที่สุด

ดูหนังเสร็จถ่ายรูปรวมหมู่

เก็บไว้เป็นที่ระลึก

แต่ละคนเงี๊ยบเงียบนะ ในบอร์ดคุยเก๊งเก่ง

จากนั้นไปร้องคาราโอเกะกัน

บางส่วนแยกกลับไปก่อน เพราะเกือบหกโมงเย็นแล้ว

ส่วนเราก็ไปต่อ วู้ๆ

เพียงกะพี่เอ๋ยเสียงดี ร้องเพลงเพราะ ชอบๆ

วันหลังร้องให้ฟังใหม่นะ อยากฟัง

มิตติ้งครั้งนี้ทำให้รู้จักน้องๆในบอร์ดเพิ่มขึ้น หลังจากที่แต่ละคนก็ซ่อนตัว

ไม่เคยเห็นหน้า ในที่สุดก็เจอตัวจริงสักที

ดีใจๆ ทุกคนมาด้วยใจหนึ่งเดียวกัน

มิตรภาพดีๆเกิดขึ้นได้เสมอ รักกัน อยู่กันไปอย่างนี้นานๆนะ

ทริปล่องใต้

12 -16 มีนาคม 2552
"พังงา ภูเก็ต กระบี่"

ไปเที่ยว หรือเรียกให้ดูดีหน่อยก็ ไปทัศนศึกษา
ไปกับที่ภาคฯ คนร่วมทริปเกือบเก้าสิบคน เยอะได้อีก 2 รถทัวร์ 45 ที่นั่ง
ไปเยอะๆก็สนุกดี แต่เสียเวลาตรงที่ต้องรอกัน
ทั้งเวลาเข้าห้องน้ำ เวลาเที่ยว

ไปครั้งนี้เที่ยวๆ
หลากหลายสถานที่มาก
ขึ้นลงรถตลอดเวลา ขี้เกียจก็ต้องลง เพราะว่าไหนๆก็มาแล้ว
ถ่ายรูปเยอะแยะ ทั้งกล้องตัวเอง ทั้งกล้องคนอื่น
อัพลงฮิห้าเอกไปบางส่วนแล้ว แต่ยังเหลืออีกเยอะ
เพราะเน็ตที่เมืองกรุงเต่ามาก
แถมต่อยากและหลุดบ่อยๆอีก ไม่ไหวๆ
Bangkok Green WiFi เหอๆ


ไปทะเลก็ไม่ได้เล่นน้ำ
เพราะเป็นประจำเดือน เสียดาย
แต่คลื่นที่หาดป่าตองแรงมาก น่ากลัวอย่างแรง
เห็นเพื่อนเล่นไป วิ่งหนีคลื่นไป 5555+
ส่วนคนที่ไม่ได้เล่นก็นั่งเม้าท์ และก็ถ่ายรูป
แต่แดดแรงมาก ร้อนๆ กลับมาดำเลย ครีมกันแดดก็ไม่ได้ทา เพราะไม่มี



อาจารย์ก็สอนเรื่องแผนที่ด้วย และก็สอนการใช้เครื่อง GPS
หนุกหนานกันไป อยากมีเป็นของตัวเองสักเครื่อง
ไว้มีงานทำ มีเงินเดือนเป็นของตัวเอง จะมีไว้ใช้สักเครื่อง
เวลาเดินทางคงสะดวกสบาย
แต่ที่ดี ก็ต้องมีรถเป็นของตัวเองด้วย
มีเครื่องนำทางแล้ว ต้องมีพาหนะในการนำทางด้วยสิ เนอะ ^^

ไปครั้งนี้มีกิจกรรมหลากหลายให้ทำ
ทั้งเล่นไพ่ ร้องเกะ ดูหนัง
เม้าท์กัน โอ๊ย...จิปาถะ
เพื่อนร่วมทริปแต่ละคนก็เม้าท์กันเก่งๆทั้งน้าน
แถมปล่อยมุกให้ได้ขำกันตลอด
ไม่รู้คิดได้ไง หรือว่าพวกเธอเกิดมาเพื่อสิ่งนี้
โดยเฉพาะแป้ง เธอยอดมาก


ไปครั้งนี้แบกของไปเยอะแยะ ทั้งโน็คบุ๊ค ทั้งหนังสือ
เพราะไม่มีที่เก็บ (ฝาก)
เนื่องจากกลับมาก็ต้องมากรุงเทพฯ เลย
เลยแบกไปด้วย ลำบากดีแท้
ขอบคุณใบพลูกับพี่ตั๊กที่อุตสาห์ช่วยถือให้
ทั้งกระเป๋า ทั้งอะไรไม่รู้ พะรุงพะรัง เยอะแยะไปหมด

ของฝากก็ไม่ค่อยได้ซื้อ เพราะหนัก
แล้วไม่ได้กลับบ้านด้วย ไม่รู้จะเอาไปฝากใคร เลยซื้อแค่พอกิน
ชอบน้ำพริกกุ้งเสียบมากที่สุด ซื้อที่เกาะปันหยี อร่อยจริงๆ
เสียดายซื้อน้อยไปหน่อย หะหะ
ส่วนเต้าส้อที่ภูเก็ต ก็คล้ายๆกับขนมเปี๊ยะบ้านเรา
แต่แพงซื้อมาลองกินดูกล่องหนึ่ง
ก็ไม่ได้ประทับใจมากเท่าไหร่ น้อย แถมยังแพงอีก

ไปครั้งนี้สนุกสนาน ประทับใจเพื่อนร่วมทริป
สถานที่ท่องเที่ยว แต่ไม่ประทับใจที่นอนสองคืนแรกเท่าไหร่
น้ำก็ไม่ค่อยสะอาด เฮ้อ...แต่ก็ต้องทน
เตียงนอนก็ไม่พอ นอนเบียดกันอีก
ดีนะมีทีวีให้ดูเดอะสตาร์ เกือบพลาดแหนะ


เยอะแยะมากมายจริงๆเรื่องเล่า
งั้นทริปนี้ไว้แค่นี้ก่อนเนอะ หาภาพสวยๆไปล้างดีกว่า

ฝึกงานที่กรมป่าไม้

18 มีนาคม - 29 พฤษภาคม 2552

ฝึกงานที่กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช
ชื่อเต็มๆไม่ค่อยมีคนรู้จักนะ
แต่จะรู้จักกันในนาม"กรมป่าไม้"
ถามว่าไปกรมอุทฯ ไม่รู้ แต่บอกว่ากรมป่าไม้ ค่อยรู้จัก
ไปฝึกกับเพื่อนห้าคน

กรมอุทยานฯ ใหญ่จริงๆ
ก่อนไปฝึกไปติดต่อเรื่องขอเลื่อนวันว่าจะไปช้าสองวัน
เพราะไปเที่ยวใต้กับภาค
ไปวันนั้น โอ้ว...ไปแบบงงๆ ถามทุกคนว่าอะไรอยู่ที่ไหน
เดินไปแทบจะทุกที่ ดีนะในที่สุดก็สำเร็จ
แต่กว่าจะเสร็จนี่สิ เดินตากแดด กลับไปกลับมา
เหนื่อยจริงๆ

ส่วนที่ฝึกก็ฝึกที่"ศูนย์ภูมิสารสนเทศ"
เป็นส่วนที่ทำงานเกี่ยวกับพวก GIS, Remote Sensing, ภาพถ่ายทางอากาศ
พวกเราห้าคนได้ไปฝึกที่สองส่วนหลัง
แยกเป็นสามสอง ค่อยสลับกัน
เค้าได้ไปฝึกที่ภาพถ่ายทางอากาศก่อน
แล้วก็ยังไม่ได้เรียนภาพถ่ายทางอากาศมาก่อนเลยนะ
แต่ไม่เป็นไร เรียนรู้ได้

ดูแผนที่ ดูภาพ ส่องกล้อง
ก็หนุกดี ไม่ค่อยน่าเบื่อเท่าไหร่ พี่ๆก็ใจดีซื้อหนมมาให้กินตลอด
แต่ออฟฟิศค่อนข้างจะแออัดหน่อย เพราะคนเยอะ
งานแยะ แต่ช่วงนี้งานน้อยหน่อย
เพราะภาพที่ให้แปลขาด กรมแผนที่ไม่มีฟิล์ม
พี่ๆเลยสบายหน่อย

มาอยู่เมืองกรุง ก็ได้ฝึกนั่งรถเมล์
แถมได้นั่งรถกะป๊อด้วย สุดยอด ตื่นเต้นดี 555+
จะขึ้นทันมั้ย สายนี้จะไปไหน จะกดลงตรงไหน โอ๊ยสารพัดที่ทำให้ตื่นเต้น
รถวิ่งเร็วๆ ก็เสียว ใจสั่นๆด้วย วู้ๆ

มีเรื่องราวมากมายจริงๆ
ฝึกงานครั้งนี้คงได้ประสบการณ์เยอะจริงๆ
ไว้มาเล่าใหม่

สุขสันต์ หรรษา กับการฝึกงาน
อุปสรรคต่างๆถือว่าเป็นบทเรียนล่ะกันนะ

ปิดเทอม 2/2551

ป้ายคณะ

สี่แยกอักษร

ต้นอะไรไม่รู้ เหลือง สวยดี



ใตศูนย์คอมฯ


บนอาคารเรียน


อ้างว้างไร้ผู้คน


เจอกันใหม่ปีสี่ เทอมหน้า

English 365 For work and life

วันจันทร์หน้า (2 March 2009) จะสอบวิชา
ภาษาอังกฤษเพื่อพื้นฐานอาชีพ(English for Career Preparation)

ภาพถ่ายในเวปแคมโน๊ตบุ๊ค

ขอเล่าเรื่องเกี่ยวกับวิชานี้ซะหน่อยนะ

วิชานี้ทีแรกนึกว่าจะไม่ได้ลงซะแล้ว เพราะตารางชนกับตัวบังคับเอก
แล้ววิชาของภาคภาษาอังกฤษก็เป็นวิชาที่คนลงเรียนเรียนเยอะ
ขอเลื่อนตารางไม่ได้ ว่าไงว่าตามนั้น
เนื่องจากเป็นตัวบังคับของคณะฯ ทุกคน(ที่ไม่ได้เรียนเอกภาษาอังกฤษ)ต้องเรียน
แต่ในที่สุดก็ได้ลง เพราะมีเพื่อนไปขอเลื่อนตารางของวิชาบังคับเอก
ก็เลยลง ซึ่งมีหลาย sec มาก แต่ sec ที่เป็นอาจารย์คนไทยก็จะเต็มทุกที่นั่ง
ที่เหลือๆก็ คือ ต้องเรียนกับอาจารย์ฝรั่ง
ด้วยเหตุที่ลงช้าทำให้ต้องจรลีไปเรียนกับอาจารย์ฝรั่ง(Alastair)

คาบแรกที่เรียนวิชานี้ เข้าไปก็งงงวยพอดู
เพราะเข้าช้าไปหนึ่งคาบ เขาได้จัดให้แต่ละคนนั่งที่เฉพาะแล้ว
นั่งประจำที่ทุกคาบ ห้ามเปลี่ยน!!!
(เวลาเช็คชื่อก็เช็คตามที่นั่งเลย ใครไม่มา รู้ง่ายมาก เกิดช่องโหว่)
มาทีหลังก็ต้องหาที่นั่งที่คนอื่นยังไม่ได้นั่ง
และต้องลงชื่อตัวเองในบล็อคที่อาจารย์ทำมา ให้เหมือนกับที่นั่ง
อารายจะยุ่งยากขนาดนี้ เฮ้อ...ปาดเหงื่อ

ปัญหาต่อมา คือ การเรียนที่ต้องฟังเป็นภาษาอังกฤษ
เพราะอาจารย์ที่สอนก็ฝรั่ง ไม่ได้พูดไทย
ถ้าเรียนกับอาจารย์คนไทย ก็จะมีอธิบายเป็นภาษาไทยด้วย
ทำให้เราเข้าใจมากขึ้น ฟังรู้เรื่อง
ไม่ลำบากมาก แต่นี่
ต้องมาเรียนกับฝรั่ง การฟัง การพูดก็ย่ำแย่
ฉันจะไปรอดมั้ยเนี่ย(คิดในใจ...)

เรียนไปเรื่อยๆ
ทุกวันก็จะมีการทักทาย ถามโน้นนี่นั่น
เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา ได้พูดภาษาอังกฤษบ้างไหม กับใคร ที่ไหน เรื่องอะไร?
ก็พูดๆ(โกหก)กันไป
จะให้ไปพูดกับใครตอนไหนล่ะอาจารย์
ก็นี่เมืองไทย คนไทย ฟังพูดไทยตลอดเวลา
โอกาสที่จะได้พูดภาษาอังกฤษน้อยมาก
นอกจากในห้องเรียน!!!

การเรียนอาจารย์เขาก็จะให้ไปอ่านมาก่อนในแต่ละบท ก่อนที่จะเรียนบทนั้นๆ
มีแบบฝึกหัดให้ไปทำ แล้วทำแบบฝึกหัดมา
ในคาบก่อนเรียนเขาก็จะเฉลย เก็บคะแนน (เต็ม 20)
ในหนังสือ (ตามรูป) ก็มีฟัง พูด เรียน
ส่วนใหญ่ก็ฟังเยอะ จากนั้นก็เฉลยแบบฝึกหัด
แกรมม่าอาจารย์เขาไม่อธิบายเท่าไหร่ เขาบอกว่าเป็นเรื่องน่าเบื่อ
เรามาฟังกะพูดดีกว่า ประมาณนี้
(แต่เวลาสอบ อาจารย์คนไทยออกข้อสอบ แกรมม่า คำศัพท์เพียบ T^T)

ผ่านไปหนึ่งเทอมไวเหมือนโกหก
ไม่คาดคิดเหมือนกันว่าจะผ่านไปเร็วขนาดนี้
ตอนเรียนก็คิดตลอดนะว่า เมื่อไหร่จะจบเทอมซะที(ขี้เกียจแล้วนะ)

คาบสุดท้าย ดูคะแนนเก็บ
ก็พอใจนะ เพราะเราก้ไม่ได้เก่งอยู่แล้ว ได้เท่านี้ก็โอเคหล่ะ

รอดูว่าจะสามารถทำได้(เกรด)มากน้อยแค่ไหน?
อ่านๆ ท่องๆศัพท์เยอะๆ คงออกเยอะเหมือนเดิม สู้ตาย ^o^

สิ่งที่สามารถนำไปใช้ได้ในอนาคตของวิชานี้
การเขียนจดหมายสมัครงาน และการเขียน resume

^__________^


การเรียนวิชานี้ก็ทำให้รู้จักเพื่อน พี่ น้อง แม้จะไม่สนิทกันมากเท่าไหร่ก็ตาม
รู้จักอาจารย์ (ตลกดีค่ะ ^^")

ตื่นเต้นทุกครั้งเวลาอาจารย์จะถาม ^^ll"

ไปเริ่มอ่าน เตรียมสอบก่อนน้า...


อ้วนจังนะเธอ!!!
ออกกำลังกายบ้างจิ
อืดๆ รับไม่ได้

ก่อนสอบหนึ่งวัน

ผ่านไปแล้วนะกับการเรียนหนึ่งเทอม

เทอมที่สอง ของปีสาม

ไม่อยากจะใช้คำว่า"รวดเร็ว" แต่มันก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ

แปบๆ เองเนอะ

ตอนนี้ก็อ่านหนังสือเตรียมสอบปลายภาค

เทอมนี้ลงเรียนแปดตัว สอบเสร็จไปแล้วหนึ่งตัว เป็นข้อสอบเทกโฮม

เหลืออีกเจ็ดตัว

กับเวลาสองอาทิตย์ (น้อยไปไหมหว่า??)


วันนี้เข้าบอร์ดได้กำลังใจจากคนสำคัญด้วยแหละ
(คิดว่าเราก็เป็นหนึ่งในนั้น หะหะ..)

v
v
v
v

ไม่รู้สินะ เวลาที่คนที่เราปลื้ม เขาเอาใจใส่ และให้ความสำคัญ
แม้มันจะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆแต่ก็ทำให้เรารู้สึกดี มีกำลังใจ
แค่นี้ก็ปลาบปลื้มเป็นที่สุดหล่ะ ไม่ขออะไรมากไปกว่านี้

น้องขอเป็นหนึ่งในคนที่มอบความหวังดีให้พี่
ขอแค่แอบมองอยู่ห่างๆ แอบดูความเคลื่อนไหว
เมื่อใดที่พี่สุข น้องคนนี้ก็สุขด้วย
ยามใดที่พี่มีทุกข์ แน่นอนน้องคนนี้ก็จะคอยเป็นกำลังใจให้ตลอดเวลา

เธออาจมีใครมากมายคอยห่วงใย
แต่อยากให้รู้จังว่าในนั้นมีฉันด้วยคนหนึ่ง


ไปอ่านหนังสือต่อหล่ะ

พร่ำเพ้อๆ

เหมือนเนื้อเรื่องในคอลัมภ์ "พักรักไปพักผ่อน"

"Before Valentine (ของจริง)"

รักนะจุ๊บๆ ^,^

เพราะคุณคือแรงงานคนต่อไป!

เมื่อวันฟังการบรรยายสังคมสนทนา หัวข้อ "เพราะคุณคือแรงงานคนต่อไป"

มีอาจารย์จากจุฬามาบรรยาย อาจารย์สอนที่คณะเศรษฐศาสตร์

ชื่ออาจารย์แล (อาจารย์ตะวันกับอาจารย์เชษฐาเรียก)

อาจารย์พูดแล้วฟังเข้าใจดีมาก

ชอบๆ อาจารย์คุยสนุก อีกทั้งให้สาระไปในตัวด้วย


ปีหน้า จะยังมีคนตกงานอีกกว่าหลายล้านคน!!!

และเราคงเป็นหนึ่งในนั้น

แรงงาน = ทรัพยากรมนุษย์

เขาจ้างเราในฐานะที่เราทำงานให้เขา มากกว่าค่าแรงที่เขาจ้างเรา

ถ้าคุณไม่มีแรงหรือทำให้เกิดงาน เขาก็จะไม่จ้างคุณ!

นี่แหละ ระบบทุนนิยม

นอกจากนี้ ระบบทุนนิยม = ทำสิ่งที่ไม่จำเป็น ให้เป็นความจำเป็น



"เรียนเพราะอยากรู้ ไม่ได้เรียนเพราะว่าจะไปทำอะไร"

^
^
^
คำคมที่ได้รับในรอบหลายปี

ที่ยังหาความหมายให้กับชีวิตตัวเองไม่ได้

ขอบคุณอาจารย์มากค่ะ ^^

Eng Comฯ Lis Exam!!!

ภาพนี้ใช้ Lomo Action PS ทำเอา ภาพอาร์ตดี ชอบๆ

วันนี้ 17.00 p.m. สอบ listening อิงค์คอมมูนมา

มี 3 part ยากทุกพาร์ทเลย ฟังไม่ทัน เร็วเกิ๊น หูเราเลยนิ่งสนิทเลย

ทำไม่ได้เท่าตอน Eng Career เลย เง้อ...

อันนั้นยังพอฟังรู้เรื่อง แต่อันนี้ดับสนิท เดาล้วนๆ เลยพี่น้อง


ขนาดคำถามสั้นๆ ง่ายๆ แต่ฟังไม่ออก

ก็เลยไม่รู้ว่าจะเอาอะไรมาตอบ เศร้าๆ T^T

ใช้เวลาประมาณสามสิบนาที

แต่ละพาร์ทฟังสองรอบ เบรกให้เขียนคำตอบรอบละสามนาที


ก่อนไปสอบฟัง ก็ไปนั่งแก้แผนที่ภูมิประเทศกับเพื่อนๆมาที่ 36-502

เสร็จเรียบร้อยไปหนึ่งงาน

[งานนี้มีเรื่องที่ทำให้ใจห่อเหี่ยวนิดหน่อย ปากคนไวจริงๆ แพร่ขยายได้อย่างรวดเร็ว แถมไม่ใช่เรื่องจริงด้วยนะเออ...ไปเต้าข่าวเอาเอง แ้วไปพูดบอกคนอื่นไปทั่ว เฮ้อ...คนเรา]

จากนั้นก็มาฝึกการส่องกล้องโต๊ะแผนที่

ดีนะที่อาจารย์คมสันอยู่ เลยมัดมือชกให้อาจารย์มาสอนวิธีทำให้ดูเลย

ขอบคุณอาจารย์มากนะค่ะ ^^
ได้ข่าวว่าอาจารย์จะแต่งงานมีนาคมนี้แล้ว แฮปปี้ๆนะค่า

[งานนี้ทำให้รู้เลยว่าอย่าเชื่ออะไรที่คนอื่นเขาพูดมา เพราะบางทีมันอาจจะไม่เป็นอย่างนั้นก็ได้ อะไรที่ไม่ชัวร์ ต้องไปถามมาก่อน เพื่อความชัวร์ อย่าไปเชื่ออะไรง่ายๆ จำไว้!!!]

ขอไปทำงานอิงค์ ไทย-กัมพูชา การค้า ข้อสอบ take home labour == ก่อน

ในวันหยุดที่ต้องทำงาน

วันนี้เป็นวันเสาร์ ตื่นแปดโมงครึ่ง(ตื่นก่อนนาฬิกาปลุกอีกนะ -*- 555+)
ที่จริงก็ไม่อยากตื่นหรอก เพิ่งนอนไปตอนเกือบๆตีสาม
เพราะเมื่อวานไปยืมหนังสือที่หอสมุดมา 11 เล่ม มาดูกันว่ามีอะไรบ้าง

หนังสือที่ต้องทำรายงาน

• เขาพระวิหาร : ระเบิดเวลายุคอาณานิคม ศรีศักร วัลลิโภดม
  
• ปราสาทพระวิหารความจริงที่คนไทยต้องรู้ ผู้จัดการ
  
• เขาพระวิหารไทยเสียดินแดนครั้งสุดท้าย โรม บุนนาค
• ใครได้ ใครเสีย ความขัดแย้งที่บานปลาย ปราสาทเขาพระวิหาร บุญร่วม เทียมจันทร์และคณะ
• การพัฒนาเศรษฐกิจและการเมืองกัมพูชา ธีระ นุชเปี่ยม เล่มนี้อาจารย์นฤมิตรแนะนำให้ไปอ่าน เนื้อหาไม่ค่อยเกี่ยวกับรายงานเรื่องที่ทำเท่าไหร่ แต่ก็ถือว่าเป็นพื้นฐานให้เราได้รู้เรื่องต่างๆเกี่ยวกับกัมพูชาล่ะกัน
  
• กรณีปราสาทพระวิหาร จากมรดกอาณานิคมสู่มรดกโลก ม.รังสิต นานาทัศนะและหลากหลายความคิดเห็นจากอาจารย์ที่รังสิต เรานิ่งเฉยไม่ได้!!!
  
• แฉเอกสาร"ลับที่สุด"ปราสาทพระวิหาร พ.ศ.๒๕๐๕-๒๕๕๑ บวรศักดิ์ อุวรรณโณ เล่มนี้เป็นเล่มที่น่าจะเอามาใช้ประโยชน์ในการทำรายงานเยอะเหมือนกันนะ เพราะเนื้อหาที่เรียบเรียงตามลำดับเวลา แยกหัวข้อต่างๆให้เข้าใจได้มาก
  

หนังสือที่อยากอ่าน

• นักฆ่าความจน ปภัสรา เตชะไพบูลย์ เพิ่งรู้ว่ากบเคยมีชีวิตที่ลำบากมาก่อน รู้และเข้าใจว่าทำไมทุกวันนี้เขาถึงสามารถมีชีวิตที่สุขสบายและร่ำรวย เพราะความจนในอดีตมันสอนให้เรารู้จักอดออมและเอาชนะมัน
  
• ชีวิตและความคิด สุวัจน์ ลิปตพัลลภ สำนักพิมพ์มติชน อ่านแล้วจากที่คิดว่าสุวัจน์เป็นคนนครราชสีมา ที่แท้กลับไม่ใช่ เขาเรียนจบวิศวะ ม.เกษตรฯ จบโทที่เปอร์ดู สหรัฐ เป็นคนเรียนเก่ง ที่สำคัญมีลูกชายหล่อจัง 555+
  
• ถ้าจิตรยังมีชีวิตอยู่ วรศักดิ์ มหัทธโนบล
• จิตร ภูมิศักดิ์ ยังยืนโดดเด่นและท้าทาย วีระศักดิ์ จันทร์ส่องแสง

เยอะได้อีก ดีนะที่ช่วงนี้มีโปรโมชั่นยืมได้มากกว่าโควตา
แต่ต้องไปสมัครไว้ก่อน
ได้โควตาตั้งสามสิบเล่มแหนะ เริ่ด!

วันนี้นัดทำงานแบบจำลองความสูงภูมิประเทศกับเพื่อนในกลุ่มคาร์โตฯ
ที่ใต้ตึก 36 ปี อักษรฯ เก้าโมงเช้า
ในกลุ่มมีสมาชิก 7 คน ก็มี กิ๊ฟ แอม ศา ใบพลู จ๊ะเอ๋ นุ้ย และเค้าเอง ^^
งานนี้ค่อนข้างยาก แต่คงไม่เท่าการเขียนอักษร
โดยใช้เครื่องมือ Littering Set

งานที่ต้องทำวันนี้ก็มีตัดเส้นชั้นความสูง
ต่อเส้นชั้นความสูง ลงสี สัญลักษณ์ ติดตัวอักษร ฯลฯ

งานนี้แบ่งงานกันทำ ทำให้การทำงานราบรื่น
หน้าที่ของใครของมัน งานเลยไหลลื่น คืบหน้าดีมาก พอใจจัง

ทำงานเก้าโมงเช้า เสร็จตอนหนึ่งทุ่ม
รวมเวลา 10 ชั่วโมง
สุดยอดไปเลย นึกว่าจะเสร็จ ก็เสร็จจริงๆ เย้ๆ...

วันนี้แบตมือถือหมด เสียดายไม่ได้ถ่ายงานที่ทำเสร็จแล้วมาด้วย
เดี๋ยววันพฤหัสฯจะถ่ายมาลงบล็อคดีกว่า สวยๆ


ช่วงนี้รู้สึกว่าตัวเองคงโรคกระเพาะกำเริบ เพราะชอบกินเผ็ด แงๆ
รู้สึกท้องอืด ปวดท้องตลอดเวลา T^T
งดเผ็ดๆๆ ท่องไว้
อีกอย่าง งดขนมด้วย อืดๆๆ


วันนี้ดูเดอะสตาร์ซีซัน 5 สนุกดี วันนี้รอบตัวแทนภาคกลาง
ได้มาแล้ว 6 คน เชียร์ว่านเปรี้ยวๆ น่ารักดี ไปอ่านในพันทิป เห็นบอกว่า
เคยไปประกวดเอเอฟมาด้วย มิน่าล่ะ ร้องเพลงดูมัเสน่ห์จัง
พรุ่งนี้ภาคอิสาน พี่แฟรงค์บอกว่า"อย่าพลาด! มาม่วนซื่นกัน" แม่นแล้ววว...
บ่พลาดแน่นอนจ้า ^___^

มีที่เขียนไดอารี่จริงๆจังๆสักที
มาอัพเดตทุกวันแน่นอน รู้สึกว่าทำง่ายดี อัพโหลดรูปขึ้นง่ายด้วย
ไปอ่านหนังสือต่อล่ะ ฝันดี จุ๊ฟๆ